Conflict cultures in organisations

Gelfand, M.J., Leslie, L.M., Keller, K., de Dreu, C. (2012). Conflict cultures in organisations: How Leaders shape conflict culturesand their organisational consequences. Journal of Applied psychologu, 97, 6, p1131-1147

Verslaggever Willem de Haas

Abstract

Anecdotal evidence abounds that organizations have distinct conflict cultures, or socially shared norms for how conflict should be managed. However, research to date has largely focused on conflict management styles at the individual and small group level, and has yet to examine whether organizations create socially shared and normative ways to manage conflict. In a sample of leaders and members from 92 branches of a large bank, factor analysis and aggregation analyses show that 3 conflict cultures— collaborative, dominating, and avoidant—operate at the unit level of analysis. Building on Lewin, Lippitt, and White’s (1939) classic work, we find that leaders’ own conflict management behaviors are associated with distinct unit conflict cultures. The results also demonstrate that conflict cultures have implications for macro branch-level outcomes, including branch viability (i.e., cohesion, potency, and burnout) and branch performance (i.e., creativity and customer service). A conflict culture perspective moves beyond the individual level and provides new insight into the dynamics of conflict management in organizational contexts

Wat betekent dit voor de nvgp?

Een gedegen sociaal psychologisch onderzoek met belangrijke conclusies voor de teampraktijk.  Met een Nederlands tintje dank zij collega Carsten de Dreu, hoogleraar te Amsterdam.
Leiders in organisaties en teams blijken bepalend te zijn voor de cultuur die ontstaat. Als het gaat om conflicten en de cultuur hoe daarmee om te gaan, blijken er drie belangrijke culturen te onderscheiden.  De ‘samenwerkingscultuur’ blijkt vruchtbaarder te zijn voor zowel de werksfeer als de resultaten van een bedrijf dan de ‘vermijdende cultuur’ of de ‘autoritaire cultuur’ .
Kunnen we dit vertalen naar groepstherapie? Misschien? In elke geval sluit de conclusie aan bij de taak van een psychotherapiegroep. Daar zien we immers graag een cultuur waarin conflicten niet vemeden maar juist besproken en onderzocht worden. En we mogen aannemen dat ook hier de leider-lees de therapeut-van grote invloed is op op de soort cultuur die ontstaat.